Psihijatrija

Šta je psihijatrija?

Riječ psihijatrija potiče od grčke riječi psyche što znači duša i riječi iatea koja znači liječenje.

Psihijatrija je grana medicine koja se bavi nastankom, razvojem, dijagnostikom i liječenjem mentalnih, psihičkih poremećaja. Psihijatrija izučava probleme razvoja ličnosti zavisno od nasljednih faktora i faktora okruženja. Psihijatrija izučava ponašanja ličnosti tokom razvoja ili u različitim životnim okolnostima.

Savremen način života zahtijeva stalno prilagodjavanje, što prozrokuje probleme u komunikaciji i stres, koji su dio problema kojima se bavi psihijatrija.

Psihijatrija ili psihoterapija pomaže razvoju ličnosti i inidividualizaciji.

Psihijatriju karakteriše proces psihijatrijskog tretmana: uvodni razgovor, isptivanje/ dijagnostika i liječenje/ tretman.

Psihijatrija - Uvodni razgovor

Uvodni razgovor započinje posmatranjem osnovnih karakteristika u neverbalnoj ekpresiji i komunikaciji pacijenta: odjevanje, prostorno ponašanje, gestikualcija, boja glasa, način obraćanja pacijenta. Smisao uvodnog razgovara je da se pacijent opusti i počne da govori o razlogu dolaska (problemi u funkcionisanju, izvoru stresa, traumi) i simptomima (bolesti). Na ovaj način psihijatrija je usmjerena na specifičnosti indvidue, tj. psihijatrija je usmjerena na ličnost.

Psihijatrija - Ispitivanje/ dijagnostika

Nakon uvodnog razgovora, pacijent se usmjerava da govori o razlogu dolaska, simptomima iz života i iz ranog djetinjstva koji bi imali značaj za trenutnu zdravstvenu problematiku. Psihijatrija obuhvata ne samo rani razvoj, nego i porodične odnose. Za neke poremećaje, tj. bolesti, dovoljan je psihijatrijski pregled, ali za razlikovanje mogućeg organskog uzroka, neophodni mogu biti: neurološki pregled, EEG, dopler krvnih sudova glave (stariji uzrast), kao i psihološko testiranje.

Šta znači biti mentalno bolestan?

Kada se kaže da je neko mentalno, odnosno duševno potpuno zdrav, to znači da kod te osobe ne postoji primijećen nijedan mentalni poremećaj.

Medjutim, ukoliko se navodi da je neko mentalno bolestan, sa medicinske tačke gledišta, to zapravo znači da je neka funkcija njegovog mozga poremećena i da taj poremećaj ima uticaj na odredjeni aspekt života te osobe.

Ranije je bila zastupljena tvrdnja da se mentalni poremećaji nasledjuju, ali vremenom je ona gotovo u potpunosti odbačena. Ipak, savremena nauka nije došla do preciznih podataka o tome šta se može smatrati tačnim uzrocima različitih duševnih oboljenja, s tim da se svakako sve više radi na njihovoj prevenciji.

Izuzetno je značajno da psihijatar, odnosno medicinski stručnjak, koji dolazi u dodir sa pacijentima, koji pate od odredjenog mentalnog poremećaja, uzme u obzir ne samo njegovo trenutno stanje, nego i sve

aspekte njegovog ranijeg života, zato što će jedino na taj način uspjeti da uspostavi dijagnozu i odredi adekvatnu terapiju.